Het verschil tussen overspannen en burn-out hebben is niet altijd duidelijk. Echter zijn er daadwerkelijk verschillen tussen de 2 ziekten. Ten eerste zijn het geclassificeerde ziekten en worden ze zeer serieus genomen. Ten tweede zijn beide ziekten zijn in opkomst en dit komt door de stressvolle samenleving waar we op dit moment in leven. Maar wat is toch het verschil tussen deze 2 ”populaire” ziekten?
Overspannen
Overspannenheid ontstaat na een korte periode van enkele weken tot maanden van overbelasting. Hierbij kun je denken aan een stressvolle werkomgeving die je niet aankunt omdat er teveel van je gevraagd wordt. Hierdoor raak je erg gestresst, zeker als de sfeer ook al niet geweldig is en als je niet weet hoe je het probleem moet oplossen. Als de stress te lang duurt of te hevig is raak je overspannen.
De oorzaak kan ook privé zijn, heb je problemen met relaties, is er iemand ziek, of valt het overlijden van een naaste erg zwaar? Je eigen karakter speelt uiteraard ook een rol. Sommige mensen blijven overeind bij de grootste problemen en anderen kunnen van een klein probleem al overspannen raken. Vaak zie je de reactie van overspanning opkomen nadat het probleem is opgelost. Blijkbaar heb je jezelf al die tijd met veel inspanning overeind gehouden, waardoor je achteraf helemaal uitgeput raakt. Bekijk hier de symptomen van overspannenheid.
De verschijnselen van overspannenheid lijken sterk op die van een burn-out, post traumatisch stress syndroom (PTSS) en een depressie. Het grote verschil tussen overspannen en burn-out is dat dit ontstaat na een veel langere periode van overbelasting (wel jaren). PTSS ontstaat na een schokkende gebeurtenis.
Burn-out
Een burn-out heeft veel met je persoonlijkheid te maken en met je werk: hoe je werkt en hoe je met je werk met je omgaat. Een burn-out ziet men vooral ontstaan bij mensen die zich met hart en ziel geven: ze zijn idealistisch, stellen (te) hoge eisen aan zichzelf, zijn perfectionistisch. Ze voelen zich sterk betrokken en ook verantwoordelijk. Echter kunnen ze geen grenzen stellen. Ze zijn vooral werkzaam in sectoren waarin omgang met en zorg voor anderen wezenlijk onderdeel van het werk is: onderwijs, de zorg, welzijnswerk en de horeca. Dit zijn tevens stressvolle sectoren.
In het werk zijn de werkorganisatie en de sfeer van groot belang: Heb je het gevoel er alleen voor te staan of juist als team? Kan je terecht met problemen? Bestaat er een supervisie? Wat gebeurt is het volgende: je bent een enthousiast werker en zet je volledig in. Je voelt je persoonlijk betrokken bij je werk en hebt een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Hierdoor neem je je het werk mee naar huis en maak je problemen eigen. Zo kun je geleidelijk aan zeer gestresst raken en emotioneel uitgeput raken. Zeker als er thuis ook nog een veel te doen is en als je op het werk niet op anderen kan terugvallen. Als deze situatie langer bestaat (jaren) dan kan het beeld van een burn-out ontstaan.